راه های مبارزه با بیماری و کنترل انگل سس چیست؟ قبل از پاسخ به این سوال بیاید با انگل سس آشنا شویم و بعد در ادامه به راه های مبارزه با بیماری سس بپردازیم.
سس به این دلیل انگل گفته می شود که ریشه، برگ و کروفیل ندارد برای زنده ماندن نیاز دارد تا یک میزبان جهت تامین نیاز های حیاتی اش پیدا کند. بعد از پیدا کردن میزبان، به آن می چسبد و از میزبان تغذیه می کند که گاهی باعث مرگ میزبان می شود.
انگل سس که در ایران به اسم سرطان یا پیچک زرد هم شناخته می شود و یکی از رایج ترین انگل های گیاهان است.
از این انگل 100-170 گونه به رنگ های زرد، نانجی، قرمز و سفید در دنیا وجود دارد.
این انگل بین کشاورزان به عنوان یکی از آزاردهنده ترین علف های هرز شناخته می شود.
آشنایی با خصوصیات سس
کنترل انگل سس
انگل سس دارای شاخه های بی رنگ و نازک، و ساقه های باریک زرد رنگ است.
این انگل هیچ برگی ندارد و ساقه های آن همه پیچنده هستند.
این انگل میوه های کوچک هم رنگ با شاخه های خود تولید می کند.
اصلی ترین زمانی که انگل سس شروع به گل دهی می کند اوایل تابستان است. البته لازم به ذکر است که گونه های متفاوت سس در زمان های مختلف گل دهی خود را آغاز می کنند.
انگل سس به کمک مکنده های روی ساقه، می تواند خودش را به میزبان مستحکم کند و با کمک همان مکنده ها، آب، مواد غذایی و دیگر مایحتاج خودش را تامین کند.
توجه داشته باشد که انگل سس اگر طی 10 تا 15 روز نتواند خود را به میزبان برساند، خشک می شود و از بین می رود.
انگل سس به راحتی از طریق چرای دام،جریان آب و عوامل دیگر گسترش پیدا می کند.
توجه داشته باشید که بذر انگل سس 10 تا 20 سال میتواند در خاک زنده بماند و فعالیت کند.
از مضرات انگل سس میتوان به : عقب ماندگی رشد گیاه، کاهش کیفیت و کمیت گیاه، مقاوم نبودن در برابر بیماری و آفت ها و محصول کم و بی کفیت اشاره کرد.
راه های مبازه با بیماری انگل سس
حتما شنیدید که میگن پیشگیری بهتر از درمانه.
یکی از بهترین راه های مبارزه با بیماری سس ،پیشگیری این بیماری است.
در صورت مشاهده بوته سس ابتدا مطمئن شوید که هنوز زمان بذر پاشی بوته نیست.
بعد از اینکه مطمئن شدید هنوز زمان بذر پاشی نیست،به حذف دستی بوته ها بپردازید.
منطقه آلوده را مشخص کنید و با موور زدن، هرس، سوزاندن و پاشین علف کش از تولید بذر جدید جلوگیری کنید.
کنترل زراعی یکی از راه های مبازه با بیماری انگل سس
کنترل انگل سس
اولین کار کاشت گیاه غیر میزبان در مکان آلوده است که باعث مدریت هجوم سس می شود (گراس ها و سایر تک لپه ای ها از جمله زنبق میزبان سس حساب نمی شوند).
اگر در محل آلوده، گیاه میزبان وجود ندارد انگل سس را به حال خود رها کنید تا خشک شود.
در صورت مشاهده بوته سسی که بذر دهی کرده، به آرامی بوته را همراه با میزبان از زمین جدا کنید. دقت داشته باشید که بذر ها روی زمین نریزد.
کنترل مکانیکی یکی دیگر از راه های مبارزه با بیماری انگل سس
کنترل انگل سس
1. آتش زدن بوته ها
2. استفاده از موور های شلاقی
3. کاشت گیاه مقاوم به سس به مدت چند سال در باغ آلوده، مانند: گندم،ذرتف،سویا،و….
4. کولتیوار زدن سس های تازه سبز شده، قبل از چسبیدن به میزبان
کنترل شیمیایی
یکی از راه های مبارزه با بیماری سس کنترل شیمیایی این انگل است.
کنترل شیمیایی زمان مورد استفاده قرار می گیرد که انگل کل باغ را درگیر کرده باشد.
در باغ های خانگی، تاکستان ها و سایر مناطق آلوده میتوان از سرکه، سم و علف کش ها برای کنترل انگل استفاده کرد. دقت داشته باشید که علف کش ها به دو دسته تقسیم می شوند: علف کش ها قبل از سبز شدن و علف کش ها بعد از سبز شدن. هنگام استفاده از علف کش ها حتما به این نکته توجه کنید.
کنترل بیولوژیک
کنترل بیولوژیکی یکی دیگر از راه های مبارزه با بیماری سس است.
در این روش، برای کنترل از قارچ فوزاریوم و گونه ای از قارچ الترناریا استفاده می شود. این نوع قارچ به سس حمله می کند و از پیشگیری آن جلوگیری می کند.
آخرین دیدگاه